Skutki konfliktów personalnych

Drugim podstawowym  instynktem człowieka jest instynkt stadny. Dzięki niemu grupę społeczną, instytucję czy organizację, w której przyszło nam funkcjonować utożsamiamy z miejscem, które powinno w pierwszej kolejności budzić w nas poczucie bezpieczeństwa oraz z ludźmi, którym pragniemy zaufać, na podobnym poziomie jak członkom swojej rodziny. Instynktownie pragniemy dołożyć wszelkich starań w rozwój i trwałość naszego miejsca pracy.

Skutki konfliktu dla przedsiębiorstwa/organizacji

Konflikt personalny może objąć swoim zasięgiem wydzieloną część organizacyjną instytucji a nawet – w przypadku mniejszych firm – jej całość.

W wyniku konfliktu dochodzi do

  • obniżenia chęci współpracy wszystkich lub części członków grupy zawodowej/instytucji;
  • zwiększonej ilości napięć w kontaktach pracowników, tak  w wewnętrznych, jak i w zewnętrznych;
  • ogólnego spadku zaangażowania i morale oraz obniżenia jakości i wyników pracy;
  • pojawienia się zwiększonej ilości komunikatów ze strony personelu o pojawieniu się  „nieadekwatnych” trudności;
  • spadku jakości „atmosfery” panującej w grupie/instytucji;
  • pojawienia się  niezadowolenie z pracy wśród pracowników danej instytucji;
  • pojawienia się zwiększonej ilości „nieadekwatnych” żądań ze strony personelu;
  • pojawienia się przejawów stosowania mobbingu oraz informacji o jego występowaniu;
  • coraz większej niechęci do utrzymania dotychczasowego status-quo organizacji oraz do podjęcia prób kompromisu;
  • nadmiernej ilości zwolnień i zwiększonej rotacji personelu;

Związana z konfliktem „negatywna reklama” w postaci pojawienia się różnego rodzaju zarzutów, ocen i opinii, ze strony osób w nim uczestniczących, wpływa bezpośrednio na wizerunek i kondycję firmy tak w jej środku jak i na zewnątrz.

Skutki konfliktu dla pojedynczego pracownika

Pracownicy, którzy zostali objęci konfliktem odczuwają wyżej wymienione objawy w postaci przyczyn ich dyskomfortu psychicznego oraz przyczyn utrudnień a nawet deprywacji (całkowitej niemożności) zaspokojenia związanych z ich działalnością zawodową potrzeb.

To dodatkowo powoduje:

  • nadmierną ekspozycję na długotrwały i/lub traumatyczny stres, będący przyczyną wielu poważnych, trudnych do usunięcia zaburzeń tak na poziomie somatycznym jak i emocjonalnym;
  • powstanie obiektywnych utrudnień (ze strony np. kolegów z pracy) w prawidłowym wykonywaniu swoich obowiązków;
  • nieadekwatne odczuwanie bezradności, niestabilności, poczucie funkcjonowania w chaosie organizacyjnym;
  • stałe, nadmierne (często nieadekwatne) poczucie zagrożenia;
  • stałe, nadmierne (często nieadekwatne) poczucie osamotnienia, wyizolowania;
  • stałe, nadmierne (często nieadekwatne) poczucie bycia obwinianym za istniejącą sytuację;
  • stałe, nadmierne (często nieadekwatne) odczuwanie krzywdy ze strony kolegów i organizacji.
  • pojawienie się stałego, nadmiernego (często nieadekwatnego) lęku przed przeżyciem kolejnego podobnego doświadczenia.

W konsekwencji osoby takie same stają się w przyszłości „prowodyrami” powstania kolejnego konfliktu personalnego.

Konflikty interpersonalne wewnątrz grupy z uwagi na charakter miejsca i osób, stanowią jedno z najbardziej traumatycznych i szkodliwych w swoich skutkach doświadczeń. Mogą być postrzegane są przez człowieka jako rodzaj gwałtu i zdrady.